rozporzadzenie w sprawie standardow technicznych pomiarow geodezyjnych, Geodezja, OPERATY
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Dziennik Ustaw Nr 263— 15395 —Elektroniczniepodpisany przezGrzegorz PaczowskiData: 2011.12.0717:48:28 +01'00'Poz. 15721572ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI1)z dnia 9 listopada 2011 r.w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowychoraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnegoi kartograficznegoNa podstawie art. 19 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia17 maja 1989 r. — Prawo geodezyjne i kartograficzne(Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287) zarządza się, co na-stępuje:Rozdział 1Przepisy ogólne§ 1. Rozporządzenie określa standardy techniczne: 1) wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyj-nych i wysokościowych,2) opracowywania i przekazywania wyników geode-zyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościo-wych do państwowego zasobu geodezyjnegoi kartograficznego, zwanego dalej „PZGiK”— na potrzeby: ewidencji gruntów i budynków, geo-dezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, podzia-łów nieruchomości, postępowań sądowych i admini-stracyjnych, zagospodarowania przestrzennego, bu-downictwa, w tym geodezyjnej obsługi inwestycjibudowlanych.§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:1) ustawie — rozumie się przez to ustawę z dnia17 maja 1989 r. — Prawo geodezyjne i kartogra-ficzne; 2) atrybucie — rozumie się przez to właściwośćobiektu świata rzeczywistego, która wyróżnia tenobiekt spośród innych obiektów, posiadającą swo-ją nazwę oraz wartość należącą do określonejdziedziny tego atrybutu; 3) błędzie średnim położenia punktu — rozumie sięprzez to pierwiastek z sumy kwadratów błędówśrednich współrzędnych płaskich prostokątnych,przy założeniu normalnego rozkładu błędów poło-żenia punktów o prawdopodobieństwie nie mniej-szym niż 0,68; 4) błędzie średnim pomiaru — rozumie się przez tomiarę dokładności wyniku pomiaru, przy założe-niu normalnego rozkładu błędów obserwacji —o prawdopodobieństwie nie mniejszym niż 0,68; 5) ciągu poligonowym — rozumie się przez to zbiórpunktów pomiarowej osnowy sytuacyjnej połą-czonych odcinkami, w którym mierzone są wszyst-kie długości boków oraz kąty wierzchołkowe, sta-nowiący szczególny rodzaj sieci kątowo-liniowej; 1) Minister6) danych obserwacyjnych — rozumie się przez towyniki pomiarów: kierunków, kątów, długości,różnic wysokości oraz przestrzennych wektorówwyznaczanych technikami, o których mowaw pkt 18—21, wolne od błędów grubych lub omy-łek oraz błędów systematycznych; 7) geodezyjnym pomiarze terenowym — rozumie sięprzez to geodezyjny pomiar sytuacyjny lub wyso-kościowy wykonywany bezpośrednio w terenie;8) geodezyjnym pomiarze fotogrametrycznym — ro-zumie się przez to geodezyjny pomiar sytuacyjnylub wysokościowy wykonywany na modelu tere-nu utworzonym z przetworzonych zdjęć lotniczychlub satelitarnych;9) geodezyjnym pomiarze kartometrycznym — rozu-mie się przez to geodezyjny pomiar sytuacyjnywykonywany na mapie analogowej lub jej skali-browanym zobrazowaniu cyfrowym oraz na orto-fotomapie;10) geodezyjnym pomiarze sytuacyjnym — rozumiesię przez to identyfikację i określenie położeniageometrycznych środków obiektów punktowych,punktów załamań osi obiektów liniowych orazpunktów załamań obrysów obiektów powierzch-niowych, w sposób umożliwiający wyznaczeniewspółrzędnych tych punktów w obowiązującymukładzie współrzędnych płaskich prostokątnychoraz ustalenie kształtu i rodzaju obiektów;11) geodezyjnym pomiarze wysokościowym — rozu-mie się przez to pomiar różnic wysokości międzypunktami obiektów, umożliwiających określeniewysokości punktów lub pomiar wysokości punk-tów w układzie wysokościowym państwowegosystemu odniesień przestrzennych;12) kalibracji — rozumie się przez to dostosowaniemetodą matematycznej transformacji cyfrowegoobrazu rastrowego mapy analogowej do układuwspółrzędnych prostokątnych płaskich;13) metodzie wcięć kątowych, liniowych albo kątowo--liniowych — rozumie się przez to metodę wyzna-czania położenia punktów opartą na geometriitrójkąta, w którym wyznaczany punkt jest jegowierzchołkiem; metoda polega na pomiarze odpo-wiednio kątów, długości lub jednocześnie kątówi długości;14) niwelacji geometrycznej — rozumie się przez topomiar różnic wysokości punktów na podstawiepomiaru położenia poziomej osi celowej niwelato-ra na pionowo ustawionych na tych punktach ła-tach niwelacyjnych;Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje dzia-łem administracji rządowej — administracja publiczna, napodstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa RadyMinistrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegóło-wego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznychi Administracji (Dz. U. Nr 216, poz. 1604). Dziennik Ustaw Nr 263— 15396 —Poz. 157215) niwelacji trygonometrycznej — rozumie się przezto pomiar różnic wysokości punktów wykonywanyna podstawie pomierzonych odległości pozio-mych oraz kątów pionowych;16) niwelacji satelitarnej — rozumie się przez to po-miar różnic wysokości punktów wykonywany me-todą precyzyjnego pozycjonowania przy pomocyglobalnego systemu nawigacji satelitarnej;17) pikiecie — rozumie się przez to punkt terenowy,którego położenie określone jest przez współrzęd-ne prostokątne płaskie i wysokość w państwowymsystemie odniesień przestrzennych;18) pomiarowej technice statycznej — rozumie sięprzez to pomiary o najwyższej dokładności, wyko-nywane zestawem kilku odbiorników satelitar-nych, które pozostają nieruchome w ciągu jednejlub wielu sesji obserwacyjnych i zapewniające da-ne obserwacyjne do przetworzenia po zakończe-niu prac (postprocessing);19) pomiarowej technice szybkiej statycznej — rozu-mie się przez to odmianę pomiarów techniką sta-tyczną, dla których skrócony zostaje czas pomiaruna wyznaczanym punkcie do 5—20 minut; pomiartechniką szybką statyczną polega na wyznaczaniuwektorów między odbiornikami, ustawionymi naco najmniej dwóch punktach bazowych, groma-dzącymi dane w trakcie wielogodzinnych sesji po-miarowych, a poszczególnymi punktami obserwo-wanymi w trakcie krótkich sesji pomiarowych;20) pomiarowej technice kinematycznej RTK — rozu-mie się przez to pomiar wykonywany przy użyciuzestawu pomiarowego, złożonego z odbiornikastacjonarnego, stanowiącego stację referencyjną,oraz jednego lub większej liczby odbiorników ru-chomych, które mają zapewnioną bezpośredniąłączność z odbiornikiem stacjonarnym, względemktórego jest wyznaczana w czasie rzeczywistympozycja odbiorników ruchomych, na podstawiedanych obserwacyjnych lub poprawek do danychobserwacyjnych przesyłanych ze stacji referencyj-nej do tych odbiorników;21) pomiarowej technice kinematycznej RTN — rozu-mie się przez to pomiar wykonywany przy użyciuodbiorników stacjonarnych, stanowiących siećstacji referencyjnych, oraz jednego lub większejliczby odbiorników ruchomych, które mają zapew-nioną bezpośrednią łączność ze stacjami referen-cyjnymi, względem których jest wyznaczanaw czasie rzeczywistym pozycja odbiorników ru-chomych, na podstawie danych obserwacyjnychlub poprawek do danych obserwacyjnych przesy-łanych ze stacji referencyjnej do tych odbiornikówza pośrednictwem ośrodka obliczeniowego;22) sieci modularnej — rozumie się przez to zbiór wza-jemnie powiązanych modułów, będących odręb-nymi konstrukcjami geometrycznymi;23) skaningu laserowym — rozumie się przez to meto-dę obrazowania powierzchni terenu, polegającąna pomiarze odległości między obiektem objętympomiarem a urządzeniem (skanerem), zainstalo-wanym na statku powietrznym, na samochodzielub na stanowisku stacjonarnym, emitującym i od-bierającym impulsy laserowe odbite od tegoobiektu, z jednoczesnym wyznaczaniem współ-rzędnych przestrzennych (X, Y, Z), określającychpołożenie tego urządzenia w przestrzeni, oraz kie-runku promienia laserowego w momencie wysła-nia impulsu;24) tyczeniu — rozumie się przez to zespół czynnościpomiarowych (geodezyjnych) mających na celuwskazanie w terenie lub na realizowanym obiekciebudowlanym punktów o założonym położeniuw przyjętym układzie odniesienia oraz oznaczenietych punktów w sposób trwały lub tymczasowy.Rozdział 2Ogólne standardy techniczne wykonywaniageodezyjnych pomiarów sytuacyjnychi wysokościowych§ 3. 1. Przy wykonywaniu geodezyjnych pomiarówsytuacyjnych wyniki pomiarów długości oraz współ-rzędne prostokątne płaskie wyraża się w metrachz precyzją do 0,01 m.2. W przypadku geodezyjnych pomiarów, o któ-rych mowa w § 50—61, wykonywanych z dokładnoś-cią wyższą niż 0,01 m, wyniki tych pomiarów wyrażasię w metrach z precyzją do 0,001 m.3. Wyniki pomiaru wysokościowego wyraża sięw metrach z precyzją do 0,1 m, 0,01 m lub 0,001 mw zależności od dokładności wykonywanego pomia-ru.4. Wyniki pomiaru kierunków i kątów związanez geodezyjnymi pomiarami sytuacyjnymi i wysokoś-ciowymi wyraża się w gradach, z precyzją do 0,0001g.§ 4. 1. Geodezyjne pomiary sytuacyjne i wysokoś-ciowe wykonuje się w oparciu o punkty poziomeji wysokościowej osnowy geodezyjnej.2. W przypadku gdy gęstość punktów osnów geo-dezyjnych jest niewystarczająca do wykonania geode-zyjnego pomiaru sytuacyjnego lub wysokościowego,osnowy te uzupełnia się punktami osnów pomiaro-wych.3. Przy wykonywaniu geodezyjnych pomiarów sy-tuacyjnych i wysokościowych związanych z obsługąinwestycji budowlanych, o których mowa w § 50—61,może być stosowana osnowa realizacyjna dostosowa-na, pod względem konstrukcji geometrycznej oraz do-kładności położenia jej punktów, do charakteru inwe-stycji oraz wymagań określonych w dokumentacji bu-dowy.§ 5. 1. Geodezyjne pomiary sytuacyjne wykonywa-ne są jako:1) geodezyjne pomiary terenowe;2) geodezyjne pomiary fotogrametryczne;3) geodezyjne pomiary kartometryczne.Dziennik Ustaw Nr 263— 15397 —Poz. 15722. Geodezyjne pomiary wysokościowe wykonywa-ne są jako:1) geodezyjne pomiary terenowe;2) geodezyjne pomiary fotogrametryczne.§ 6. 1. Przy wykonywaniu geodezyjnych pomiarówsytuacyjnych i wysokościowych wykorzystuje się ma-teriały PZGiK, jeżeli wyniki analizy tych materiałów,przeprowadzone przez wykonawcę prac geodezyjnychi kartograficznych, zwanego dalej „wykonawcą”, podwzględem dokładności, aktualności i kompletności,wskazują na ich przydatność do wykonania pomia-rów.2. Specyfikację modelu pojęciowego geodezyj-nych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowychokreśla załącznik do rozporządzenia.§ 7. 1. Geodezyjne pomiary sytuacyjne i wysokoś-ciowe poprzedza się wywiadem terenowym, mającymna celu:1) identyfikację w terenie punktów osnowy geo-dezyjnej oraz znaków granicznych;2) porównanie treści materiałów PZGiK ze stanemfaktycznym;3) pozyskanie informacji o terenie, który ma być ob-jęty pomiarem, mających znaczenie dla zakresuplanowanych prac geodezyjnych.2. Wyniki wywiadu terenowego uwidacznia się ko-lorem czerwonym na kopii mapy zasadniczej lub ewi-dencyjnej.3. Informacje dotyczące nazw miejscowościi obiektów fizjograficznych oraz dane adresowe za-warte w dokumentacji sporządzonej w wyniku geode-zyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowychmuszą być zgodne z danymi zawartymi w:1) państwowym rejestrze nazw geograficznych;2) ewidencji miejscowości, ulic i adresów.4. Oznaczenia obiektów uwidacznianych w doku-mentacji sporządzonej w wyniku geodezyjnych po-miarów sytuacyjnych i wysokościowych muszą byćzgodne z oznaczeniami tych obiektów w bazach da-nych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 1—6 i 10oraz ust. 1b ustawy, lub nawiązywać do tych ozna-czeń.§ 8. Geodezyjne pomiary sytuacyjne i wysokościo-we mogą być wykonywane metodą precyzyjnego po-zycjonowania, przy pomocy globalnego systemu na-wigacji satelitarnej, zwanego dalej „GNSS”, jeżeli:1) zapewniony jest bezpośredni odbiór sygnałówemitowanych przez satelity;2) sygnały emitowane przez satelity nie są zakłócaneprzez urządzenia emitujące fale elektromagnetycz-ne, w szczególności: nadajniki i przekaźniki radio-we i telewizyjne, linie energetyczne, stacje telefo-nii cyfrowej.§ 9. Przy wykonywaniu geodezyjnych pomiarówsytuacyjnych i wysokościowych metodą precyzyjnegopozycjonowania przy pomocy GNSS stosuje się po-miarowe techniki zapewniające wyznaczenie położe-nia szczegółów terenowych z dokładnością określonąw § 29 ust. 1 oraz w § 36 ust. 1 i 2, w szczególności:1) technikę statyczną;2) technikę szybką statyczną;3) technikę kinematyczną RTK lub RTN.§ 10. Do wykonywania pomiarów metodą precy-zyjnego pozycjonowania przy pomocy GNSS wyko-rzystuje się system ASG-EUPOS oraz inne systemystacji referencyjnych, jeżeli dane określające położe-nie tych stacji włączone zostały do PZGiK, a serwisytych systemów zapewniają osiągnięcie dokładnościpołożenia szczegółów terenowych z dokładnościąokreśloną w § 29 ust. 1 oraz w § 36 ust. 1 i 2.§ 11. Przed rozpoczęciem i po zakończeniu sesjipomiarowej metodą precyzyjnego pozycjonowaniaprzy pomocy GNSS ustala się wysokość anteny od-biornika z dokładnością do 0,01 m.§ 12. 1. Przed rozpoczęciem lub w trakcie każdejsesji pomiarowymi technikami kinematycznymi RTKoraz RTN wykonuje się pomiar kontrolny na co naj-mniej dwóch punktach poziomej osnowy geodezyj-nej, zlokalizowanych w odległości nie większej niż5 km od punktów będących przedmiotem pomiaru.2. Odchyłka liniowa ustalona na podstawie pomia-ru kontrolnego nie może przekraczać:1) w odniesieniu do współrzędnych prostokątnychpłaskich — 0,12 m (dx, dy)0,12 m);2) w odniesieniu do wysokości — 0,09 m (dh)0,09 m).§ 13. 1. Przy wykonywaniu geodezyjnych pomia-rów sytuacyjnych i wysokościowych pomiarowymitechnikami statyczną oraz szybką statyczną przebiegczynności pomiarowych utrwala się w dzienniku po-miarowym.2. W dzienniku pomiarowym umieszcza się nastę-pujące informacje:1) numer punktu pomiarowego;2) datę wykonania sesji pomiarowej na punkcie;3) czas GMT i czas lokalny rozpoczęcia i zakończeniasesji pomiarowej;4) typ anteny i odbiornika GNSS użytego w sesji po-miarowej;5) wyniki pomiarów wysokości anteny;6) imię i nazwisko osoby wykonującej sesję pomiaro-wą.§ 14. Do obliczenia wartości błędu średniego poło-żenia punktu, wyznaczonego na podstawie danychobserwacyjnych, wykorzystuje się matematyczne pra-wo Gaussa przenoszenia się błędów.Dziennik Ustaw Nr 263— 15398 —Poz. 1572§ 15. Przy wykonywaniu geodezyjnych pomiarówsytuacyjnych i wysokościowych dopuszcza się stoso-wanie metod, technologii i technik pomiarowych in-nych niż określone przepisami rozporządzenia, jeżelite metody, technologie i techniki zapewnią uzyskaniedanych obserwacyjnych z wymaganą dokładnością,a jednocześnie wykonawca przedstawi w sprawozda-niu technicznym opis tych metod, technologii i tech-nik wraz z matematyczną analizą dokładności danychobserwacyjnych.Rozdział 3Standardy techniczne zakładania osnówpomiarowych§ 16. 1. Osnowy pomiarowe zakłada się w postaci:1) pomiarowej osnowy sytuacyjnej;2) pomiarowej osnowy wysokościowej;3) pomiarowej osnowy sytuacyjno-wysokościowej(dwufunkcyjnej).2. Średni błąd położenia punktów pomiarowejosnowy sytuacyjnej nie może być większy niż 0,10 mwzględem najbliższych punktów poziomej osnowygeodezyjnej.3. Średni błąd położenia punktów pomiarowejosnowy wysokościowej nie może być większy niż0,05 m względem najbliższych punktów wysokościo-wej osnowy geodezyjnej.4. Błąd średni wysokości punktów pomiarowejosnowy wysokościowej wykorzystywanej do określe-nia wysokości szczegółów terenowych, o których mo-wa w § 35 ust. 2 pkt 2 lit. a i b, nie może być większyniż 0,02 m.§ 17. 1. Pomiarową osnowę sytuacyjną wyznaczasię w nawiązaniu do poziomej osnowy geodezyjnejw postaci:1) sieci kątowo-liniowych;2) sieci punktów wyznaczonych metodą precyzyjne-go pozycjonowania przy pomocy GNSS;3) wybranych i wzajemnie powiązanych ze sobąpunktów terenu, w sposób zapewniający widocz-ność z każdego z tych punktów na co najmniejdwa punkty sąsiednie, których położenie określo-no metodami pomiarów fotogrametrycznych;4) sieci modularnych.2. Przy zakładaniu pomiarowych osnów sytuacyj-nych należy zapewnić:1) wielopunktowe nawiązanie do punktów poziomejosnowy geodezyjnej;2) co najmniej dwukrotny pomiar każdego mierzone-go elementu;3) wykonanie obserwacji nadliczbowych;4) wykonanie pomiarów:a) liniowych ze średnim błędem pomiaru odległo-ści md)0,01 m + 0,01 m/km,b) kątowych ze średnim błędem pomiaru kąta mk ) 0,0030g,c) wektorów przestrzennych technikami, o którychmowa w § 2 pkt 18—21.§ 18. 1. Dane obserwacyjne dotyczące osnowy po-miarowej wyrównuje się metodą najmniejszych kwa-dratów w układzie sieci jednorzędowej.2. Miarą dokładności założonej osnowy pomiaro-wej są błędy średnie położenia wyznaczanych punk-tów, przy założeniu bezbłędności punktów nawiąza-nia.§ 19. 1. Punkty pomiarowej osnowy sytuacyjnej,o ile nie stanowią trwałych, jednoznacznych elemen-tów sytuacyjnych, markuje się na gruncie w sposóbzapewniający jednoznaczne oznaczenie tych punktóww terenie, jeżeli jest to niezbędne do wykonywaniapomiarów.2. Do markowania można użyć w szczególności:pali drewnianych, rurek metalowych lub ceramicz-nych, bolców, trzpieni metalowych, znaków z tworzywsztucznych oraz znaków wyrytych lub namalowanych.3. Przy wykonywaniu geodezyjnych pomiarów sy-tuacyjnych, których rezultaty wykorzystywane będąw rozpoczętym lub przewidywanym procesie inwesty-cyjnym albo do przekształcenia struktury własnościo-wej, punkty pomiarowej osnowy sytuacyjnej, o ile niestanowią trwałych, jednoznacznych elementów sytua-cyjnych, podlegają stabilizacji w sposób zapewniającyjednoznaczne ich oznaczenie w terenie w okresie tychprzedsięwzięć.4. Do stabilizacji można użyć: znaków z kamienia,betonu lub tworzyw sztucznych, a w przypadku na-wierzchni utwardzonych — bolców, trzpieni lub prę-tów, o długości zapewniającej trwałość stabilizacji.5. Informacje o położeniu i sposobie stabilizacjipunktów pomiarowej osnowy sytuacyjnej, o którychmowa w ust. 3, przedstawia się na opisach topogra-ficznych, umożliwiających odszukanie i zidentyfikowa-nie tych punktów.§ 20. 1. Sieć kątowo-liniową zakłada się jako kon-strukcję geometryczną, w której położenie wyznacza-nych punktów osnowy określa się na podstawie ob-serwacji kątowych i liniowych, w szczególności w po-staci ciągów poligonowych lub zbioru punktów wy-znaczonych metodami wcięć: kątowych, liniowych,kątowo-liniowych.2. Sieć kątowo-liniową nawiązuje się do poziomejosnowy geodezyjnej w sposób zapewniający orienta-cję przestrzenną sieci z co najmniej dwóch niezależ-nych kierunków określonych przez niezależne parypunktów nawiązania.3. Długość ciągu poligonowego nie powinna prze-kraczać 3000 m.Dziennik Ustaw Nr 263— 15399 —Poz. 15724. W przypadku braku możliwości nawiązaniadwustronnego dopuszcza się zakładanie ciągów poli-gonowych jednostronnie nawiązanych, zwanych dalej„ciągami wiszącymi”, składających się z nie więcej niżdwóch boków.5. Pomiar elementów ciągu wiszącego podlegaweryfikacji w drodze pomiaru, wykonanego z ostat-niego punktu tego ciągu, co najmniej jednego szcze-gółu terenowego I grupy o znanych współrzędnych.6. Ciągi poligonowe mogą być zakładane jako sieciz punktami węzłowymi.§ 21. 1. Pomiar punktów osnowy pomiarowej me-todą fotogrametryczną wykonuje się na modelu tere-nu utworzonym ze zdjęć lotniczych, dla których ele-menty orientacji zostały wyznaczone w procesie aero-triangulacji, o której mowa w przepisach wydanych napodstawie art. 19 ust. 1 pkt 10 ustawy.2. Pomiarem fotogrametrycznym obejmuje się tepunkty osnowy pomiarowej, których identyfikacja nazdjęciu lotniczym jest jednoznaczna.3. Błędy średnie położenia wyrównanych punktówosnowy pomiarowej, wyznaczonych w procesie aero-triangulacji, nie mogą przekroczyć 0,10 m względempunktów nawiązania.§ 22. 1. Dokładność kątowych i liniowych danychobserwacyjnych, wykorzystanych do tworzenia mo-dułów sieci modularnej, nie może być mniejsza niżdokładność określona w § 16 ust. 2 oraz w § 17ust. 2 pkt 4.2. W sieci modularnej podlegają pomiarowi:1) punkty nawiązania będące punktami poziomejosnowy geodezyjnej oraz punktami wysokościo-wej osnowy geodezyjnej;2) punkty wiążące będące punktami należącymi doco najmniej dwóch modułów;3) punkty szczegółów terenowych.§ 23. Pomiarową osnowę wysokościową wyznaczasię w postaci ciągów niwelacyjnych, w nawiązaniu doco najmniej dwóch punktów wysokościowej osnowygeodezyjnej, metodami:1) niwelacji geometrycznej;2) niwelacji trygonometrycznej;3) niwelacji satelitarnej wykonywanej metodą precy-zyjnego pozycjonowania przy pomocy GNSS.§ 24. 1. Dane obserwacyjne niezbędne do ustale-nia wysokości punktów pomiarowej osnowy wyso-kościowej metodami, o których mowa w § 23 pkt 1 i 2,uzyskuje się w wyniku pomiaru w dwóch kierunkach,głównym i powrotnym, między punktami nawiązania.2. Punktami pomiarowej osnowy wysokościowejmogą być:1) punkty poziomej osnowy geodezyjnej;2) punkty pomiarowej osnowy sytuacyjnej;3) trwałe szczegóły terenowe, których położenie zo-stało określone z dokładnością właściwą dla szcze-gółów terenowych I grupy, o których mowa w § 28ust. 3 pkt 1.§ 25. 1. Pomiar metodą niwelacji geometrycznejwykonuje się na każdym stanowisku dwukrotnie zezmianą wysokości osi celowej według schematu:wstecz, w przód — zmiana wysokości — w przód,wstecz. Różnica między wynikami tych pomiarów niemoże przekroczyć 0,004 m.2. Różnica między sumą przewyższeń w kierunkugłównym a sumą przewyższeń w kierunku powrot-nym (b) jest wyrażana w metrach i nie może być więk-sza niż wartość określona według wzoru:b )0,043L,w którymLoznacza długość ciągu osnowy pomiaro-wej w km.3. Przy pomiarze metodą niwelacji geometrycznejstanowiska instrumentu sytuuje się w przybliżeniuw połowie odległości między mierzonymi punktami,z zachowaniem warunku, że odległość między instru-mentem a mierzonym punktem, zwana dalej „długoś-cią celowej”, nie przekracza 50 m.4. Błąd średni pomiaru różnic wysokości metodąniwelacji geometrycznej ze środka nie może być więk-szy niż 20 mm/km (m6H)20 mm/km).§ 26. 1. Niwelację trygonometryczną wykonuje sięza pomocą narzędzi pomiarowych zapewniających:1) pomiar odległości z błędem średnim md)0,01m;2) pomiar kąta pionowegom_ ) 0,0030g.z błędemśrednim2. Przy wykonywaniu niwelacji trygonometrycznejz wykorzystaniem tachimetrów optycznych pomiarkątów pionowych wykonuje się w dwóch położeniachlunety.3. Różnice wysokości określone na podstawie po-miaru odległości i kąta pionowego koryguje się zewzględu na refrakcję oraz krzywiznę Ziemi.4. Przy wykonywaniu niwelacji trygonometrycznejosnowy pomiarowej:1) celowe nie mogą być dłuższe niż 250 m;2) wysokość instrumentu oraz wysokość tarczy ce-lowniczej ustala się z dokładnością nie mniejsząniż 0,002 m.5. Różnica przewyższeń między sąsiednimi punk-tami ciągu niwelacyjnego wynikająca z pomiaróww dwóch kierunkach nie może przekroczyć 0,004 m.§ 27. Dane określające wysokości szczegółów tere-nowych lub wysokości punktów osnowy pomiarowej,pozyskane metodą niwelacji satelitarnej, podlegająmatematycznej transformacji do obowiązującegosystemu wysokości normalnych. [ Pobierz całość w formacie PDF ] |